Με την υπ' αριθμόν 3017/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, κατόπιν αίτησης της εταιρίας***, κατά την εκδίκαση της οποίας παραστάθηκε για την αιτούσα ο δικηγόρος Αθηνών Σ.Ν.Τερεζάκης, μεταξύ άλλων, κρίθηκαν αβάσιμες οι αιτιάσεις περί ακατασχέτου, λόγω εξυπηρέτησης δημοσίου σκοπού, με το σκεπτικό ότι δεν αρκεί ότι η φερόμενη ως δημόσια περιουσία του κράτους είναι ικανή να εξυπηρετήσει δημόσιους σκοπούς, αλλά θα πρέπει να έχει ήδη και αφιερωθεί στην εξυπηρέτηση συγκεκριμένου δημοσίου σκοπού και να είναι αυτή απολύτως απαραίτητη, με αντικειμενικά μέτρα ελεγχόμενα από το δικαστήριο, άλλως θα καθίστατο αλυσιτελής η παρεχόμενη στους δανειστές του Δημοσίου δικαστική προστασία και πρακτικά άνευ περιεχομένου.
"...Από την προαναφερόμενη διάταξη συνάγεται ότι αντικείμενο αναγκαστικής εκτέλεσης μπορεί να αποτελέσει η ιδιωτική μόνο περιουσία του δημοσίου και ΝΠΔΔ, αποκλειόμενης της κατάσχεσης της δημόσιας περιουσίας των ανωτέρω. Εξάλλου, η δημόσια περιουσία του Δημοσίου ή των ΝΠΔΔ περιλαμβάνει τα πράγματα που έχουν ως προορισμό να εξυπηρετούν με τη χρήση τους αυτούσια δημόσιους σκοπούς, καθώς και τα περιουσιακά στοιχεία που έμμεσα μόνο με την αξία ή τις προσόδους τους παρέχουν στο Δημόσιο ή τα ΝΠΔΔ τα οικονομικά μέσα, για την αντιμετώπιση των αναγκών τους και τη λειτουργία τους. Επομένως, κριτήριο σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί ο σκοπός που εξυπηρετεί το πράγμα ή το εν γένει περιουσιακό στοιχείο του Δημοσίου ή του ΝΠΔΔ προκειμένου να ενταχθεί στη δημόσια ή ιδιωτική του περιουσία και να ελεγχθεί εάν αυτό υπόκειται ή όχι σε αναγκαστική εκτέλεση των για την ικανοποίηση των δανειστών του ως ανήκων στη δημόσια ή ιδιωτική του περιουσία αυτού. Εξάλλου, δεν αρκεί ότι η φερόμενη ως δημόσια περιουσία του κράτους ή των ΝΠΔΔ είναι ικανή να θεραπεύσει δημόσιους σκοπούς, αλλά θα πρέπει να έχει ήδη και αφιερωθεί στη θεραπεία συγκεκριμένου δημοσίου σκοπού, θα πρέπει μάλιστα αυτή η αφιέρωση, να είναι απολύτως απαραίτητη, με αντικειμενικά μέτρα ελεγχόμενα από το δικαστήριο, για την εκπλήρωση του δημοσίου αυτού σκοπού, σύμφωνα με την κατοχυρωμένη στο αρ. 25 παρ. 1 του Συντάγματος αρχή της αναλογικότητας. Υπό την αντίθετη εκδοχή θα καθίστατο αλυσιτελής η παρεχόμενη στους δανειστές του Δημοσίου των ΝΠΔΔ δικαστική προστασία, και πρακτικά άνευ περιεχομένου..."