Με την υπ' αριθμόν 319/2010 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα 4ο Τριμελές), κατόπιν προσφυγής, που υπογράφουν οι δικηγόροι Σ.Ν.Τερεζάκης και Γ.Ε. Ξανθάκης, κρίθηκε ότι η διάταξη της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του Ν. 3091/2002 περί αυτοτελούς φορολόγησης της πραγματικής αξίας πώλησης μετοχών μη εισηγμένων στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, αντίκειται στις διατάξεις του άρθρου 78πργ 1 και 4 του Συντάγματος και είναι ανίσχυρη.
«…3. Επειδή, με τις προαναφερόμενες διατάξεις του άρθρου 3 [παρ. 4] του ν. 2753/1999 θεσπίστηκε η φορολόγηση αυτοτελώς, μεταξύ άλλων, και της πραγματικής αξίας πώλησης μετοχών μη εισηγμένων στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, λογιζόμενης ως εισόδημα, πλην, όμως ο προσδιορισμός της πραγματικής αξίας των εν λόγω μετοχών, ως αντικείμενο της φορολογίας, δεν γίνεται στον ίδιο τυπικό νόμο, ούτε περιγράφεται σ' αυτόν η μέθοδος προσδιορισμού της, αλλά το θέμα αυτό, σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 3 του Ν.3091/2002 καθίσταται αντικείμενο νομοθετικής εξουσιοδότησης προκειμένου να οριστεί με υπουργική απόφαση, για το περιεχόμενο της οποίας η διάταξη αυτή αρκείται στην ενδεικτική λήψη υπόψη ορισμένων κριτηρίων [αποτελέσματα από τους τελευταίους πριν από την μεταβίβαση ισολογισμούς και απόδοση των ίδιων κεφαλαίων της επιχείρησης]. Ενόψει αυτών, η διάταξη της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του ν.3091/2002, καθιστώντας το αντικείμενο της προβλεπόμενης από την παράγραφο 2 του άρθρου 13 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος περιεχόμενο νομοθετικής εξουσιοδότησης, αντίκειται στις διατάξεις του άρθρου 78 [παρ. 1 και 4] του Συντάγματος και είναι, για το λόγο αυτό, ανίσχυρη [πρβλ ΣτΕ 3160/2007,ΣτΕ 62-65/2001]….»